
W 1993 roku firma Apple demonstruje Newtona Orginal Message Pad, następnie Message Pad 100. Ma on 20MHz procesor ARM, 4MB romu, 640KB ramu, port PCMCIA, podczerwień (zgodna tylko z standardami Apple), port szeregowy i wyświetlacz 336x240px. Sprzęt posiada rewolucyjny system jak na tamte czasy NewtonOS, który nawiązuje do znanych nam akcji w rzeczywistości – przekreślamy tekst w notatniku a on znika, usunięta notatka leci z ładną animacją do kosza itd. Do tego posiada rozpoznawanie pisma odręcznego, które dla słów umieszczonych w słowniku działa wręcz zadowalająco. Rozpoznaje ono ciągłe zdania (coś jak Transcriber w WM, ale paradoksalnie o wiele lepiej działa, tego trzeba spróbować).
W 1997 roku firma Palm „wprowadziła w swoich urządzeniach z systemem PalmOS system Graffiti rozpoznający pismo odręczne. Technologia umożliwiała kreślenie rysikiem po ekranie symboli liter i cyfr, a odpowiedni program zamieniał to na tekst. Precyzja była niesamowita, wprowadzanie tekstu było o wiele szybsze niż przy użyciu wirtualnej klawiatury czy małych fizycznych klawiatur. Każdy bez większego treningu mógł korzystać z wprowadzania pisma odręcznego, bo zaprojektowano go naprawdę dobrze. Bez problemu dało się wprowadzać całe zdania, w tym litery, cyfry, znaki przestankowe i polskie znaki.”